De behandeling van de cornea met UV Crosslinking is een nieuwe behandelingsmethode gebaseerd op de moleculaire crosslinking van het corneaal collageen. De biomedische eigenschappen van de cornea zijn namelijk bepaald door de collageenvezels en de densiteit van de banden tussen deze. Deze techniek bestaat uit het gebruik van een ultraviolette straal en riboflavine (vitamine B2, een niet-toxische en fotogevoelige oplossing) om supplementaire banden te crëeren tussen de collageenvezels om de mechanische kracht van de weefsels te verhogen. Dit laat toe om, in geval van keratoconus, de progressieve versmalling van de cornea te vertragen of zelfs te stoppen.
Het doel van de behandeling d.m.v. UV crosslinking is het verhogen van de biomedische en biochemische stabiliteit van de weefsels ; biomedisch door de moleculaire banden tussen de collageenvezels te verhogen en biochemisch door de weerstand tegen de enzymatische vertering te verhogen. De behandeling biedt de mogelijkheid om de cornea te stabiliseren en te versterken, het ogenblik uit te stellen waarop een transplantatie van de cornea nodig wordt bij de patiënten die lijden aan keratoconus, en in zekere gevallen laat het zelfs toe om dit te vermijden. De keratoconus is een niet-inflammatoire ectasie van de cornea. Ze is gewoonlijk bilateraal en leidt tot de progressieve deformatie van de cornea door de vermindering van de rigiditeit van de cornea. Deze corneale deformatie gaat gepaard met een belangrijke achteruitgang van het zicht.
De behandeling met UV Crosslinking kan tevens nuttig zijn bij de behandeling van iatrogene corneale ectasies, een zeldzame complicatie na een LASIKoperatie. De andere potentiële indicaties zijn de keratoconus fruste (een matige en niet evolutieve vorm van de keratoconus), de marginale fellucide aftakeling, de gedestabiliseerde corneas ten gevolge van een radiale keratotomie enz…
Professor Seiler en zijn team hebben de techniek van UV Crosslinking op punt gesteld in 1997 in Dresden, Duitsland. Voor een medische studie werden 26 ogen van 25 patiënten lijdend aan een evolutieve keratoconus gevolgd. In alle gevallen werd 1 oog behandeld ; de andere diende als controle. De techniek van de behandeling houdt in dat het epithelium van het centrale deel van de cornea - waarvan de oppervlakte 9mm diameter meet - wordt geschraapt, en het aanbrengen - gedurende 10 minuten - van een niet-toxische en fotogevoelige oplossing van riboflavine. Nadien wordt de cornea gedurende 30 minuten bestraald met UVA stralen (365nm)
Deze studie toont aan dat de evolutie van de ziekte gestopt werd in alle gevallen, geen enkel iatrogeen secundair effect werd vastgesteld en de evaluaties tonen geen enkele verandering t.h.v. de densiteit van de epitheelcellen of t.h.v. de corneale doorzichtigheid. De maximumwaarden van de keratometrie werden verminderd met 2 dioptrieën in 70% van de gevallen en de metingen van de best gecorrigeerde gezichtsscherpte (BCVA) werden verhoogd in 65% van de gevallen.
In alle gevallen herstelde het epithelium zonder problemen en een serie van topografieën, uitgevoerd met telkens 6 maand tussen, toonden geen evolutie van de corneale ectasie tijdens de periode van postoperatieve opvolging (van 1 tot 4jaar). De behandelde corneas vertoonden een verhoging van hun rigiditeit, een verdikking van de collageenvezels en een verbeterde resistentie tegen de enzymatische vertering.
Ook andere studies werden uitgevoerd, namelijk door Dr Caporossi en zijn collega’s in Italië, door Dr Kanellopoulos in Griekenland en tevens in de Verenigde Staten door Dr Boxer Wacher. De resultaten van deze studies, waarvan de postoperatieve opvolging zich soms uitspreidde over 5 jaar, hebben eveneens aangetoond dat de combinatie van riboflavine en UV- bestraling niet schadelijk én efficiënt is om de corneale rigiditeit op een betekenisvolle wijze te verhogen.
Wenst u meer informatie of wilt u meteen een afspraak maken?
Contacteer ons of bel 0032 (0)2 741 69 99